Rzeczyca:AK
Rzeczyca zwiazana była z działaniami Oddziału Wydzielonego Wojska Polskiego Majora "Hubala". To tu był punkt etapowy łączniczek z lekarstwami, tu też w sklepie spółdzielczym prowadzonym przez Jana Wolskiego był punkt kontaktowo- przerzutowy dla ochotników z północnej części powiatu opoczyńskiego. (3)
"Patrole (poczatek 1940 - przyp. PF) rozjechały się w różne strony, któryś z nich dotarł przez zamarzniętą rzekę do wsi Rzeczyca, gdzie nawiązał łączność z sołtysem Bolesławem Wojakowskim. Gospodarstwo Wojakowskiego leżało już poza wsią, pod lasem, koło Pilicy. Sołtys stał się przyjacielem oddziału i pozostał nim do końca. Organizował dostawy żywności i furażu nawet wtedy, gdy oddział znajdował się w odległych Gałkach. U niego mieścił się też punkt kontaktowy, gdzie zatrzymywały się w drodze do oddziału łączniczki: Genowefa Ruban >>Gienka<< i Ludmiła Żero >>Ludka<<, studentki warszawskie. Dla oddziału zawsze była podwoda. Po śmierci majora Wojakowski zakwaterował u siebie około 30 żołnierzy z oddziału. Przeszło miesiąc siedzieli spokojnie, mimo, że we wsi mieszkało wielu volksdeutschów" (4 s. 36). Łączniczki przyjeżdżały "z Warszawy do Nowego Miasta, gdzie - jeżli tak było umówione - oczekiwał je ktoś z oddziału, a jeśli nie to szły do Wojakowskiego lub Szwejcerów w Rzeczycy albo do leśniczego Wróblewskiego w Dębie, skąd trafiały do oddziału" (4 s. 44)
Tu też po śmierci Hubala, u sołtysa Wojakowskiego, była zbiórka pozostałości oddziału (dotarło 17-tu), tu też odbudowywał się oddział aby pójść w swoją ostatnią drogę (licząc jeszcze na dalszą walkę) i dotrzeć do miejsca rozwiązania (gdy poddała się Francja). Tu też swój pluton utworzył jeden z hubalczyków wachm. Józef Alicki, a u sołtysa Wojakowskiego był "punkt kolportazowy wydawnictw konspiracyjnych" (3)
Rzeczyca należała podczas okupacji - w ramach struktur Armii Krajowej - do Rejonu Spała Okręg Łódź. Pierwsze grupy konspiracyjne zaczął organizować nadleśniczy Nadleśnictwa Glinna inż. „Sosna” (Józef Gomółka)do którego dołączyli inni - m.in. lekarz Piotr Frączak.
28 września 1941 roku dowództwo nad konspiracyjną kompanią piechoty w Rzeczycy objął Henryk Sieczkowski (ps. Wiktor Bielecki później Władysław). „Jedni z pierwszych żołnierzy z podziemia w Rzeczyckiej Placówce, którzy składali przysięgę przed ppor. „Wiktorem Bieleckim” – „Władysławem” to „Dzik (Kazimierz Kotarski), „Narcyz” (Kazimierz Talarczyk), „Komar” (Jerzy Okupski vel Oporski), dr Piotr Frączak, „Kruk” (Jerzy Grochowski), „Rów” (Jan Perek).”
W 1942 utkany został w Rzeczycy sztandar dla partyzackiego oddziału (znajduje się teraz w Muzeum Ziemi Rawskiej), który po krótkim pobycie w oddziale „Dzik” „został ukryty w bocznym ołtarzu miejscowego kościoła parafialnego, pod opieką kościelnego Jana Kuika. Tam znajdował się aż do 1957 r.” (1)
Dr Piotr Fraczak zakończył słuzbę w AK w Rzeczycy jako major słuzby stałej sanitarnej
- lekarz rejonu Spała i Naczelny lekarz Obwodu Rawa Mazowiecka (2)(por. żródło).
Prezentowany dokument(2)potwierdza tylko tę kwestię. W tym kontekście warto zajrzeć do znajdującego się w Centralnym Archiwum Wojskowym (CAW) dokumentu pod nazwą Arkusz weryfikacyjny, w którym czytamy, że Piotr Frączak miejsce zamieszkania Dębno ul Wiesława nr 22 stawił sie 1. II 1950 w Stargardzie przed Okręgową Komisją weryfikacyjną. Opinia brzmiała: “Oficer zaw. z przed 1939 r. ukończył centrum wyszk. san. S.P.S. 1928-34. Członek S.D. od 1945 r. W czasie okupacji należał do A.K. jako lekarz obwodowy na teren Rawa mazowiecka. W A.K. jakoby otrzymał stopień mjr. od płk. Radosława, lecz nie posiada żadnych dokumentów stwierdzaqjących stopień mjr. Obecnie pracuje jako lekarz powiatowy. Pracuje uczciwie, nie liczy się z czasem. Do obecnej rzeczywistości ustosunkowany biernie”.
Osoby zaangażowane w pracę konspiracyjną
Frączak Piotr dr zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty, lekarz służby sanitarnej Rejonu (1)
Grochowski Jerzy (ps. Kruk)zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty(1)
Guzikówna Jadwiga członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Kamińska członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Kępa Irena członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Kepa Józef (5)
Kotarski Kazimierz (ps. Dzik), zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty(1)
Kuik Jan (kościelny)(1)
Okupski vel Oporski Jerzy (Komar) zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty(1)
Pawłowska Jadwiga członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Perek Helena (ps. Stokrotka), łączniczka z Komendą Rejonu IV, od maja 1944 komendantka gminnej Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Perek Jan (ps. Rów)zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty, szef kompanii(1)
Rydz Agnieszka członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Sieczkowski Henryk (21 XII 1919 - 27 XI 1944) ps. Wiktor Bielecki później Władysław -objął 28 września 1941 roku dowództwo nad konspiracyjną kompanią piechoty, dowódca OL "Dzik" (1)
Skupińska Antonina członkini Wojskowej Słuzby Kobiet(1)
Talarczyk Kazimierz (ps. Narcyz) zaprzysiężony w 1941 żołnierz konspiracyjnej kompanii piechoty(1)
Wojakowski Bolesław, sołtys współpracownik Oddziału "Hubala" (3, 4)
Wolski Jan, prowadzący sklep spółdzielczy gdzie był punkt kontaktowo-przerzutowy Oddziału "Hubala" (3)
1. Eugeniusz Wawrzyniak „Z dziejów rawskiego podziemia” Wydawnictwo Bellona Warszawa 1994
2. Eugeniusz Wawrzyniak „Na rubieży Okręgu AK Łódź” Instytut Wydawniczy PAX Warszawa 1988
3. Zygmunt Kosztyła "Oddział Wydzielony Wojska Polskiego Majora "Hubala" WIH Warszawa 1987
4. Marek Szymański Oddział majora "Hubala" Książka i Wiedza Warszawa 1975
5. Tak sugeruje nagrobek:
