Tekst źródłowy strony Rodzinka:Pielgrzymka 1982

[[Rodzinka]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1983|1983]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1984|1984]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1985|1985]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1986|1986]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1987|1987]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 1988|1988]]| [[Rodzinka:Pielgrzymka 1989|1989]] | [[Rodzinka:Pielgrzymka 2000|2000]]

Nie zachowało się żadne zdjęcie z tej pielgrzymki. Może dlatego, że nasz główny fotograf - Tomek Domański - siedział w więzieniu. Dostał '''3 lata paki''' (!) za wywieszenie '''trzech''' (!) listów gończych na Jaruzelskiego. 

Była to moja pierwsza pielgrzymka. Wybrałem się na nią z 29-letnią siostrą Zosią. Szedłem w intencji uwolnienia Tomka, kraju, Związku i w swoim własnym, by studia, jakie wybrałem, nie okazały się pomyłką. Był to paskudny czas. Stan wojenny. Tarcia w Kościele o naszą pielgrzymkę, nie pozwolono nam iść z pielgrzymką warszawską, wyszliśmy dzień później. Baliśmy się, że ten dodatkowy nocleg w Warszawie może się skończyć pacyfikacją. Całe szczęście, że jakiś zespół filmowy (nie pamiętam jaki) postanowił zrobić film dokumentalny o nas. Cały czas przy nas była ekipa "Telewizorów", tak ich nazywaliśmy. Może dlatego pozwolono nam iść i obyło się bez żadnych prowokacji. 

W Częstochowie nasze pole namiotowe było obstawione zomowcami, na swoich starach mieli reflektory, oświetlali nimi wszystkich, którzy z pola wychodzili. Niektóre osoby wyłapywali i obcinali im włosy.