Szymon Starkiewicz: Różnice pomiędzy wersjami
(→rodzina) |
(→rodzina) |
||
Linia 31: | Linia 31: | ||
Bracia : Leon Starkiewicz (w przyszłości nauczyciel, twórca gimnazjum w Łodzi), Antoni Starkiewicz (ur. 1879), dyrektor kopalni i Huty Bankowej w Dąbrowie Górniczej w 1939 roku[3], aresztowany przez Niemców 14 kwietnia 1940 roku i wysłany do [[Dachau]], i prawdopodobnie Marian Starkiewicz | Bracia : Leon Starkiewicz (w przyszłości nauczyciel, twórca gimnazjum w Łodzi), Antoni Starkiewicz (ur. 1879), dyrektor kopalni i Huty Bankowej w Dąbrowie Górniczej w 1939 roku[3], aresztowany przez Niemców 14 kwietnia 1940 roku i wysłany do [[Dachau]], i prawdopodobnie Marian Starkiewicz | ||
− | Z pierwszą żona, Kazimierą de domo Starkiewicz, miał dwóch synów, Jerzego (fizyk[31], ur. 1904) i Witolda (okulista, ur. 1906). W roku 1946 zawarł drugie małżeństwo z Wandą z Przybysławskich (ur. 1903), która pomagała w realizacji idei Górki jako dr filozofii i pedagog (pedagogika specjalna)[32]. | + | Z pierwszą żona, Kazimierą de domo Starkiewicz, miał dwóch synów, Jerzego (fizyk[31], ur. 1904) i [[Witold Starkiewicz|Witolda]] (okulista, ur. 1906). W roku 1946 zawarł drugie małżeństwo z Wandą z Przybysławskich (ur. 1903), która pomagała w realizacji idei Górki jako dr filozofii i pedagog (pedagogika specjalna)[32]. |
== zmarł == | == zmarł == |
Aktualna wersja na dzień 06:55, 13 sty 2018
Szymon Tadeusz Starkiewicz
Spis treści
urodzony
22 sierpnia 1877 w WarszawieWarszawie[a],
zamieszkały
wykształcenie
działaność
lekarz pediatra, a także wolnomularz i społecznik, pionier kompleksowej rehabilitacji dzieci w Polsce – twórca Sanatorium „Górka” w Busku-Zdroju[2].
rodzina
Rodzice Antoni Starkiewicz i Leonia z Jundziłłów. Bracia : Leon Starkiewicz (w przyszłości nauczyciel, twórca gimnazjum w Łodzi), Antoni Starkiewicz (ur. 1879), dyrektor kopalni i Huty Bankowej w Dąbrowie Górniczej w 1939 roku[3], aresztowany przez Niemców 14 kwietnia 1940 roku i wysłany do Dachau, i prawdopodobnie Marian Starkiewicz
Z pierwszą żona, Kazimierą de domo Starkiewicz, miał dwóch synów, Jerzego (fizyk[31], ur. 1904) i Witolda (okulista, ur. 1906). W roku 1946 zawarł drugie małżeństwo z Wandą z Przybysławskich (ur. 1903), która pomagała w realizacji idei Górki jako dr filozofii i pedagog (pedagogika specjalna)[32].
zmarł
1 stycznia 1962 w Busku-Zdroju
odznaki i wyróżnienia
1929 Krzyżem Oficerskim i Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski, a po wojnie – Orderem Sztandaru Pracy II klasy[2] Jego imieniem jest nazwana ulica w Busku-Zdroju (wcześniej ul. Wiślicka), sanatorium „Górka” oraz Szpital Specjalistyczny w Dąbrowie Górniczej[2]. W lipcu 1962 roku, aby upamiętnić dokonania tego wielkiego społecznika, na południowej ścianie budynku sanatorium „Górka” wmurowano płytę wykonaną z białego piaskowca.