Varia: Mieczysław Jacynicz: Różnice pomiędzy wersjami
| (Nie pokazano 7 pośrednich wersji utworzonych przez tego samego użytkownika) | |||
| Linia 3: | Linia 3: | ||
W nocy z 1 na 2 października ok 30 oficerów i 20 podoficerów i marynarzy opuściłona dwóch kutrach Hel. Na pierwszym "Hel 117" zaokrętowała się większość oficerów w tym: | W nocy z 1 na 2 października ok 30 oficerów i 20 podoficerów i marynarzy opuściłona dwóch kutrach Hel. Na pierwszym "Hel 117" zaokrętowała się większość oficerów w tym: | ||
| − | kmdr por. Stefan de Walden (dowodził kutrem) | + | '''starszyzna:''' kmdr por. Stefan de Walden (dowodził kutrem), kmdr por. [http://pl.wikipedia.org/wiki/Adam_Mohuczy Adam Mohuczy], kmdr ppor. Kazimierz Szalewicz, kmdr ppor. Jan Łuszczkiewicz |
| − | + | '''kapitanowie marynarki:''' Józef Chodakowski, [[Mieczysław Jacynicz]], pilot Aleksander Krawczyk, Bohdan Mańkowski, Wiktor Pstruszeński, Józef Puzyna, Kazimierz Sulisz | |
| − | + | '''Porucznicy:''' Zygmunt Grabowski, Zdzisław Juszczakiewicz, Wacław Krzywiec, Kazimierz Szczęsny, inż Józef Bienkiewicz | |
| − | + | oraz m.in. ppor. mar. rez. Józef Lipski (współwłaściciel kutra), bosman pchor. inż. Zygmunt Kiciński | |
| − | + | Na drugim kutrze znaleźli się m.in.: | |
| − | Józef | + | '''kapitanowie marynarki:''' Józef Giertowski, Józef Wierzchowski |
| − | + | '''podorucznicy służby stałej:''' Michał Anaszkiewicz, Julian Czerwiński, Stanisław Leszczyński, Władysław Pławski, Ludwig Zaborowski, Jerzy Żytowiecki i '''rezerwy:''' Tadeusz Jasiński i Michał Niczko (obrany dowódcą kutra) | |
| − | |||
| − | + | Mieczysław Jacynicz pisał: "Plan ucieczki był następujący: aby ominąć normalnie rejony patrolowane przez niemieckie okręty, mieliśmy płynąć początkowo w stronę Piławy, potem zmienić kurs na północ. (...) Gdzieś w okolicy Piławy w momencie zwrotu na północ zauważyliśmy jednostki wojenne" były to dwa poławiacze min, którym dopiero po strzałach ostrzegawczych udaje się zatrzymać uciekających. | |
| − | + | == Niewola == | |
| + | Przewieziono ich do Piławy, gdzie przebywali,w znośnych warunkach, w niewoli Kriegsmarine. Po mniej więcej dwóch tygodniach przewieziono ich do Klein Dexen, gdzie był obóz przejściowy i znów po ok. dwóch tygodniach do kolejnego obozu w Stablack również w Prusach Wschodnich i w końcu do Riesenbergu (dzisiejsze Prabuty), gdzie m.in. byli obrońcy Westerplatte. Z tamtąd załogi kutrów helskich przewiezione zostały w pierwszej dekadzie listopada 1939 (s. 126) lub w początkach 1940 (s.380) do Oflagu XVIII A w Lienzu nad Drawą (transport trwał trzy dni). | ||
| + | Ostatnim etapem jenieckiej wędrówki był obóz II C w [[Woldenberg|Woldenbergu]] Oficerowie marynarki zajmowali, zwartą grupą, połowę baraku XV B, pozostali byli rozlokowani po różnych innych. | ||
| − | + | == Źródła == | |
| + | |||
| + | O ile nie zaznaczono inaczej: Jerzy Petrek Mała flota wielka duchem Wydawnictwo poznańskie Poznań 1989 | ||
Aktualna wersja na dzień 20:29, 5 sty 2007
Ucieczka z Helu
W nocy z 1 na 2 października ok 30 oficerów i 20 podoficerów i marynarzy opuściłona dwóch kutrach Hel. Na pierwszym "Hel 117" zaokrętowała się większość oficerów w tym:
starszyzna: kmdr por. Stefan de Walden (dowodził kutrem), kmdr por. Adam Mohuczy, kmdr ppor. Kazimierz Szalewicz, kmdr ppor. Jan Łuszczkiewicz
kapitanowie marynarki: Józef Chodakowski, Mieczysław Jacynicz, pilot Aleksander Krawczyk, Bohdan Mańkowski, Wiktor Pstruszeński, Józef Puzyna, Kazimierz Sulisz
Porucznicy: Zygmunt Grabowski, Zdzisław Juszczakiewicz, Wacław Krzywiec, Kazimierz Szczęsny, inż Józef Bienkiewicz
oraz m.in. ppor. mar. rez. Józef Lipski (współwłaściciel kutra), bosman pchor. inż. Zygmunt Kiciński
Na drugim kutrze znaleźli się m.in.:
kapitanowie marynarki: Józef Giertowski, Józef Wierzchowski
podorucznicy służby stałej: Michał Anaszkiewicz, Julian Czerwiński, Stanisław Leszczyński, Władysław Pławski, Ludwig Zaborowski, Jerzy Żytowiecki i rezerwy: Tadeusz Jasiński i Michał Niczko (obrany dowódcą kutra)
Mieczysław Jacynicz pisał: "Plan ucieczki był następujący: aby ominąć normalnie rejony patrolowane przez niemieckie okręty, mieliśmy płynąć początkowo w stronę Piławy, potem zmienić kurs na północ. (...) Gdzieś w okolicy Piławy w momencie zwrotu na północ zauważyliśmy jednostki wojenne" były to dwa poławiacze min, którym dopiero po strzałach ostrzegawczych udaje się zatrzymać uciekających.
Niewola
Przewieziono ich do Piławy, gdzie przebywali,w znośnych warunkach, w niewoli Kriegsmarine. Po mniej więcej dwóch tygodniach przewieziono ich do Klein Dexen, gdzie był obóz przejściowy i znów po ok. dwóch tygodniach do kolejnego obozu w Stablack również w Prusach Wschodnich i w końcu do Riesenbergu (dzisiejsze Prabuty), gdzie m.in. byli obrońcy Westerplatte. Z tamtąd załogi kutrów helskich przewiezione zostały w pierwszej dekadzie listopada 1939 (s. 126) lub w początkach 1940 (s.380) do Oflagu XVIII A w Lienzu nad Drawą (transport trwał trzy dni).
Ostatnim etapem jenieckiej wędrówki był obóz II C w Woldenbergu Oficerowie marynarki zajmowali, zwartą grupą, połowę baraku XV B, pozostali byli rozlokowani po różnych innych.
Źródła
O ile nie zaznaczono inaczej: Jerzy Petrek Mała flota wielka duchem Wydawnictwo poznańskie Poznań 1989
