Włodzimierz Dzięcielewski: Różnice pomiędzy wersjami
(→działalność) |
|||
| Linia 23: | Linia 23: | ||
W Wrześniu 1939 roku 61 Pulk Piechoty tworzył część 15 Dywizji Piechoty która była przydzielona do Armi Pomorze. Od 1 do 14 września brał czynny udział we wszystkich walkach Pulku z Niemcami. W nocy z 14 do 15 wrzesnia, Pułk atakowal przyczółek Niemiecki na północ od Gabina, gdzie został rozbity. W tej akcji większa część oficerów została zabitych, albo rannych. Rannych Niemcy wzięli do niewoli w tym też kapitan Włodzimierz Jan Dzięcielewski. (2) | W Wrześniu 1939 roku 61 Pulk Piechoty tworzył część 15 Dywizji Piechoty która była przydzielona do Armi Pomorze. Od 1 do 14 września brał czynny udział we wszystkich walkach Pulku z Niemcami. W nocy z 14 do 15 wrzesnia, Pułk atakowal przyczółek Niemiecki na północ od Gabina, gdzie został rozbity. W tej akcji większa część oficerów została zabitych, albo rannych. Rannych Niemcy wzięli do niewoli w tym też kapitan Włodzimierz Jan Dzięcielewski. (2) | ||
| − | "4 XI 1939 awansowany na kpt. 17 IX został ranny w nogę a 25 IX dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w szpitalu w Sochaczewie nawiązuje tam kontakt z osobami związanymi z konspiracyjną strukturą tworzoną przez mjr Henryka Dobrzańskiego („Hubal”, właśc. „Hubala”). 30 I 1940 ucieka ze szpitala, początkowo do Warszawy. Po dotarciu do Lasów Koneckich od III 1940 podejmuje służbę w strukturze mjr. Hubala, przyjmując ps. „Jeleń”. Uczestniczy w starciu pod Wysotą (III 1940, wg własnej relacji). Prawdopodobnie pełnił funkcję w tworzonej przez mjr. Dobrzańskiego strukturze konspiracyjnej na terenie pow. Włoszczowa, na stałe przebywając wówczas we wsi Słupia w tym powiecie. | + | ''"4 XI 1939 awansowany na kpt. 17 IX został ranny w nogę a 25 IX dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w szpitalu w Sochaczewie nawiązuje tam kontakt z osobami związanymi z konspiracyjną strukturą tworzoną przez mjr Henryka Dobrzańskiego („Hubal”, właśc. „Hubala”). 30 I 1940 ucieka ze szpitala, początkowo do Warszawy. Po dotarciu do Lasów Koneckich od III 1940 podejmuje służbę w strukturze mjr. Hubala, przyjmując ps. „Jeleń”. Uczestniczy w starciu pod Wysotą (III 1940, wg własnej relacji). Prawdopodobnie pełnił funkcję w tworzonej przez mjr. Dobrzańskiego strukturze konspiracyjnej na terenie pow. Włoszczowa, na stałe przebywając wówczas we wsi Słupia w tym powiecie. |
W VIII 1940 r. podporządkowuje się ZWZ. Mianowany komendantem obwodu Włoszczowa ZWZ pełni tę funkcję w okresie VIII–X 1940, nadal używając pseudonimu „Jeleń”. Wprawdzie nie jest wymieniony w źródłowej pracy M. Tarchalskiego dot. obwodu AK Włoszczowa, ale autor ten stwierdza duże braki w istniejących źródłach dot. tego obwodu przed 1942 r. To może wyjaśnić jego nieobecność wśród wymienionych tam komendantów obwodu. | W VIII 1940 r. podporządkowuje się ZWZ. Mianowany komendantem obwodu Włoszczowa ZWZ pełni tę funkcję w okresie VIII–X 1940, nadal używając pseudonimu „Jeleń”. Wprawdzie nie jest wymieniony w źródłowej pracy M. Tarchalskiego dot. obwodu AK Włoszczowa, ale autor ten stwierdza duże braki w istniejących źródłach dot. tego obwodu przed 1942 r. To może wyjaśnić jego nieobecność wśród wymienionych tam komendantów obwodu. | ||
| − | Od 15 XI 1940 mieszka w Radomiu, pełniąc w komendzie okręgu radomsko-kieleckiego ZWZ-AK („Jodła”) funkcję szefa wydziału operacyjno-wyszkoleniowego. Używa pseudonimu „Jaksa”. Uczestniczy w starciu pod Kuterami (IV 1942). W jednym z życiorysów podaje informacje o mianowaniu go mjr. przez KG AK w dn. 15 VIII 1942,(istnieje też notarialne oświadczenie 2 b. oficerów ZWZ-AK z 1945r.), ale brak informacji o tym w oficjalnych dokumentach wojskowych. Dn. 7 IX 1942 zostaje aresztowany przez Gestapo w Radomiu i po 3-miesięcznym ciężkim śledztwie wysłany do Auschwitz (Oświęcim) jako więzień nr 79294 lub 72294. Następnie był przenoszony do obozów w Gross-Rosen, Sachsenhausen i Buchenwald." (3) | + | Od 15 XI 1940 mieszka w Radomiu, pełniąc w komendzie okręgu radomsko-kieleckiego ZWZ-AK („Jodła”) funkcję szefa wydziału operacyjno-wyszkoleniowego. Używa pseudonimu „Jaksa”. Uczestniczy w starciu pod Kuterami (IV 1942). W jednym z życiorysów podaje informacje o mianowaniu go mjr. przez KG AK w dn. 15 VIII 1942,(istnieje też notarialne oświadczenie 2 b. oficerów ZWZ-AK z 1945r.), ale brak informacji o tym w oficjalnych dokumentach wojskowych. Dn. 7 IX 1942 zostaje aresztowany przez Gestapo w Radomiu i po 3-miesięcznym ciężkim śledztwie wysłany do Auschwitz (Oświęcim) jako więzień nr 79294 lub 72294. Następnie był przenoszony do obozów w Gross-Rosen, Sachsenhausen i Buchenwald."'' (3) |
| − | + | ||
| − | + | ||
== rodzina == | == rodzina == | ||
Wersja z 00:09, 3 kwi 2011
Spis treści
urodzony
30 I 1907 Fajsławice
zamieszkały
- w dniu 2 grudnia 1942 zarejestrowany w KL Auschwitz pod numerem 79294 (w ramach transportu 63 mężczyzn z więzień w Radomiu i Kielcach osoby o numerach od 79250-79312)(1)
wykształcenie
Ukończył Szkołę Powszechną w Wołkowysku w 1924 r. W l. 1924-1929 uczęszczał do Gimnazjum Humanistycznego w Kobryniu, gdzie zdał maturę.(3) W 1928 wstapil do Szkoly Podchorazych Piechoty w Komorowie
działalność
15/08/1931, juz jako podporucznik, zostal przydzielony do 61 Pulku Piechoty w Bydgoszczy. Służąc w tym Pułku awansował na porucznika, a potem na kapitana. Służył jako pierwszy adjutant tego Pułku.
W Wrześniu 1939 roku 61 Pulk Piechoty tworzył część 15 Dywizji Piechoty która była przydzielona do Armi Pomorze. Od 1 do 14 września brał czynny udział we wszystkich walkach Pulku z Niemcami. W nocy z 14 do 15 wrzesnia, Pułk atakowal przyczółek Niemiecki na północ od Gabina, gdzie został rozbity. W tej akcji większa część oficerów została zabitych, albo rannych. Rannych Niemcy wzięli do niewoli w tym też kapitan Włodzimierz Jan Dzięcielewski. (2)
"4 XI 1939 awansowany na kpt. 17 IX został ranny w nogę a 25 IX dostał się do niewoli niemieckiej. Osadzony w szpitalu w Sochaczewie nawiązuje tam kontakt z osobami związanymi z konspiracyjną strukturą tworzoną przez mjr Henryka Dobrzańskiego („Hubal”, właśc. „Hubala”). 30 I 1940 ucieka ze szpitala, początkowo do Warszawy. Po dotarciu do Lasów Koneckich od III 1940 podejmuje służbę w strukturze mjr. Hubala, przyjmując ps. „Jeleń”. Uczestniczy w starciu pod Wysotą (III 1940, wg własnej relacji). Prawdopodobnie pełnił funkcję w tworzonej przez mjr. Dobrzańskiego strukturze konspiracyjnej na terenie pow. Włoszczowa, na stałe przebywając wówczas we wsi Słupia w tym powiecie.
W VIII 1940 r. podporządkowuje się ZWZ. Mianowany komendantem obwodu Włoszczowa ZWZ pełni tę funkcję w okresie VIII–X 1940, nadal używając pseudonimu „Jeleń”. Wprawdzie nie jest wymieniony w źródłowej pracy M. Tarchalskiego dot. obwodu AK Włoszczowa, ale autor ten stwierdza duże braki w istniejących źródłach dot. tego obwodu przed 1942 r. To może wyjaśnić jego nieobecność wśród wymienionych tam komendantów obwodu.
Od 15 XI 1940 mieszka w Radomiu, pełniąc w komendzie okręgu radomsko-kieleckiego ZWZ-AK („Jodła”) funkcję szefa wydziału operacyjno-wyszkoleniowego. Używa pseudonimu „Jaksa”. Uczestniczy w starciu pod Kuterami (IV 1942). W jednym z życiorysów podaje informacje o mianowaniu go mjr. przez KG AK w dn. 15 VIII 1942,(istnieje też notarialne oświadczenie 2 b. oficerów ZWZ-AK z 1945r.), ale brak informacji o tym w oficjalnych dokumentach wojskowych. Dn. 7 IX 1942 zostaje aresztowany przez Gestapo w Radomiu i po 3-miesięcznym ciężkim śledztwie wysłany do Auschwitz (Oświęcim) jako więzień nr 79294 lub 72294. Następnie był przenoszony do obozów w Gross-Rosen, Sachsenhausen i Buchenwald." (3)
rodzina
- Jadwiga Dramińska z domu Jacynicz
zmarł
13 IX 1969 Szczecin
dodatkowe informacje i zdjęcia
Źródła
(1)Księga Pamięci. Transporty Polaków do KL Auschwitz z Radomia i innych miejscowości Kielecczyzny 1940-1944 s.900
(2) Informacje od Władysława Jerzego Dzięcielewskiego
(3) biografie zadrużan choć brakuje jakichkolwiek przesłanek bliższych kontaktów z tą ideologią (poza kontaktami w obozie i zawartością akt w sprawie Stachniuka, ale bez konkretów)
