Władysław Biernacki: Różnice pomiędzy wersjami
| Linia 3: | Linia 3: | ||
Po szkole w progimnazjum w Sieradzu "''wziął udział w powstaniu 1863 r. Walczył w partii de la Croix Krzyżanowskiego. Pod Sędziołowicami pod Łochowem [nieczytelne] został ranny i wraz z rannym kolegą gomnazjalnym Kacprem Wernerem ukrył się na plebanii w Burzeninie, skąd obydwaj chłopcy w bardzo dowcipny sposób zostali przewiezieni do Warszawy w wozie naładowanym warzywami – gdzie chcąc uniknąć obowiązującej branki do wojska, od której wolni byli tylko urzędnicy, przez protekcję znajomego dziadków dostali się na pocztę i w tym urzędzie pracowali już do końca życia. Kacper Werner jako naczelnik poczty w Rybiennikach, a ojciec mój w Nowym Dworze, a potem w Żyrardowie. W czasie kilkuletniego pobytu w Warszawie ojciec dorabiał przepisywaniem spraw u mecenasa Grabowskiego i chodził jako wolny słuchacz do Szkoły Głównej''." | Po szkole w progimnazjum w Sieradzu "''wziął udział w powstaniu 1863 r. Walczył w partii de la Croix Krzyżanowskiego. Pod Sędziołowicami pod Łochowem [nieczytelne] został ranny i wraz z rannym kolegą gomnazjalnym Kacprem Wernerem ukrył się na plebanii w Burzeninie, skąd obydwaj chłopcy w bardzo dowcipny sposób zostali przewiezieni do Warszawy w wozie naładowanym warzywami – gdzie chcąc uniknąć obowiązującej branki do wojska, od której wolni byli tylko urzędnicy, przez protekcję znajomego dziadków dostali się na pocztę i w tym urzędzie pracowali już do końca życia. Kacper Werner jako naczelnik poczty w Rybiennikach, a ojciec mój w Nowym Dworze, a potem w Żyrardowie. W czasie kilkuletniego pobytu w Warszawie ojciec dorabiał przepisywaniem spraw u mecenasa Grabowskiego i chodził jako wolny słuchacz do Szkoły Głównej''." | ||
W 1911 był zastępcą prezesa Towarzystwa Wzajemnego Kredytu (por. Maria Stankiewicz-Rusiecka "Życie społeczne-oświata-kultura" w Irena Pietrzak-Pawłowska red. "Żyrardów 1829-1945" PWN Warszawa 1980) | W 1911 był zastępcą prezesa Towarzystwa Wzajemnego Kredytu (por. Maria Stankiewicz-Rusiecka "Życie społeczne-oświata-kultura" w Irena Pietrzak-Pawłowska red. "Żyrardów 1829-1945" PWN Warszawa 1980) | ||
| − | |||
Zmarł najprawdopodobniej w [[Żyrardów|Żyrardowie]] | Zmarł najprawdopodobniej w [[Żyrardów|Żyrardowie]] | ||
| + | |||
| + | [[Grafika:Prapradziadki.jpg]] | ||
| + | |||
| + | '''Michał i Franciszka z Kowalewskich Biernaccy 25 lat po ślubie''' | ||
Wersja z 07:24, 29 mar 2006
Władysław Biernacki urodzony najprawdopodobniej w Warszawie jako młodszy syn w rodzinie Mateusza i Marianny z Jarnickich.
Po szkole w progimnazjum w Sieradzu "wziął udział w powstaniu 1863 r. Walczył w partii de la Croix Krzyżanowskiego. Pod Sędziołowicami pod Łochowem [nieczytelne] został ranny i wraz z rannym kolegą gomnazjalnym Kacprem Wernerem ukrył się na plebanii w Burzeninie, skąd obydwaj chłopcy w bardzo dowcipny sposób zostali przewiezieni do Warszawy w wozie naładowanym warzywami – gdzie chcąc uniknąć obowiązującej branki do wojska, od której wolni byli tylko urzędnicy, przez protekcję znajomego dziadków dostali się na pocztę i w tym urzędzie pracowali już do końca życia. Kacper Werner jako naczelnik poczty w Rybiennikach, a ojciec mój w Nowym Dworze, a potem w Żyrardowie. W czasie kilkuletniego pobytu w Warszawie ojciec dorabiał przepisywaniem spraw u mecenasa Grabowskiego i chodził jako wolny słuchacz do Szkoły Głównej." W 1911 był zastępcą prezesa Towarzystwa Wzajemnego Kredytu (por. Maria Stankiewicz-Rusiecka "Życie społeczne-oświata-kultura" w Irena Pietrzak-Pawłowska red. "Żyrardów 1829-1945" PWN Warszawa 1980)
Zmarł najprawdopodobniej w Żyrardowie
Michał i Franciszka z Kowalewskich Biernaccy 25 lat po ślubie
